Weekend Nature's Valley

30 november 2014 - Nature's Valley, Zuid-Afrika

Alweer weekend.. Lusi en Junanye willen ons zoveel mogelijk van de omgeving laten zien, waardoor onze stagedagen flexibel zijn. Je merkt echt dat ze trots zijn op hun land en al het moois wat Zuid-Afrika te bieden heeft.

Donderdag 27 november 2014. Deze ochtend zijn wij om 11 uur vertrokken richting Nature's Valley. Een uur later dan gepland, maar ach dat is normaal in Zuid-Afrika. Het was een mooie en toeristische rit van ongeveer 3,5 uur. Zo zijn we door de township gereden waar Junanye vroeger is opgegroeid. Hij vertelde ons dat we hier absoluut niet over straat kunnen lopen, omdat het veel gevaarlijker is. Het viel me ook op dat de sfeer onderling tussen de mensen anders was. Ze hadden een andere blik in hun ogen. De mensen in Walmer stralen vrolijkheid en warmte uit. Hier was dit totaal niet. In deze township zijn ook verschillende bendes actief. 9 van de 10 mannen zijn lid van een bende. Dit doen mannen om te overleven binnen deze township. Het is namelijk zo dat wanneer je geen lid bent, je een makkelijke prooi bent voor alle bendes. Je gaat er dus bij om jezelf en je familie te beschermen. Voordat je bij een bende hoort moet je een opdracht vervullen, namelijk iemand neersteken of vermoorden. Junanye liet ons een aantal jongemannen zien die lid waren van een bende. Die kun je namelijk herkennen aan bepaalde tatoeages. Ik vind dit een griezelig idee maar het is wel werkelijkheid. Eenmaal verder gereden kwamen we langs de brug die bekend staat als de zelfmoordbrug (van Stadens Bridge). Deze brug is maar liefst 140 meter hoog en er zijn minimaal 88 mensen bekend die gesprongen zijn. Ik kreeg echt de rillingen toen ik over deze brug reed. Wat mij ook opviel was dat op de berg tegenover de brug een groot kruis stond met de tekst 'Jezus Loves You.' Ook stonden er borden met hulpverleningstelefoonnummers bij deze brug, allemaal met de hoop dat de mensen gaan twijfelen en dus niet springen. Na ruim 2 uur gereden te hebben zijn we even gestopt waar we mooi konden lunchen. Uiteindelijk na 3,5 uur reizen kwamen we aan op onze bestemming. Nature's Valley.
Dit is een oude hippieplek wat midden in de rimboe ligt. Gelukkig ben ik kamperen gewend want jeetje wat leven deze mensen echt primitief. Ik moet bekennen dat ik mijn tentje wel miste, want wij sliepen met 13 meiden in een schuur. Pff wat een hel was dat. Alle ramen en deuren hadden gleuven, we hadden geen licht en overal kropen dieren. Zo hadden we echt vreselijk vieze en enge huisgenoten. Op verschillende plekken zaten namelijk spinnen van wel minimaal 10/15cm groot. Dit waren volgens Junanye nog kleine spinnen van die soort. Echt bah.. ik vond het slapen in die schuur echt vreselijk. Het leven overdag beviel me prima, al zijn die hippies toch wel beetje aparte mensen haha.. Ze lopen allemaal op blote voeten, zijn enorm creatief bezig (wat ik wel kan waarderen) en wat ze de hele dag doen geen idee. Dan klom er eentje in de boom of zat de ander sieraden te maken. Toen iedereen gesetteld was zijn we met z'n alle naar Nature's Valley Beach and Lagoon gegaan. Daar hebben we een mooie tocht gemaakt via de wildernis naar de top van een berg. Wat een mooi uitzicht was dat. Je kon kijken op de jungle, strand en de zee. Oh wat ik zo gaaf vond is dat we boven op die berg ook een walvis in de zee zagen. Iedere keer kwam hij met zijn kop en rug boven water. Wat een cool moment was dat zeg. Ik heb er echt van staan genieten. Wat een enorm beest. Na dit moment zijn we terug gegaan maar de zee was ondertussen zo hoog gekomen dat we door een stukje rivier moesten lopen. Eenmaal terug bij Wild Spirit (Nature's Valley) heeft Junanye het kampvuur aangemaakt en heeft hij heerlijk voor ons gekookt. Dit keer hadden we een typisch Zuid-Afrikaans gerecht genaamd Potjiekos. Dit was echt lekker en zeker een aanrader om thuis een keer te maken. Ons toetje waren de marshmallows die we boven het vuur hielden. Jammie! Deze avond hebben we lekker met de hele groep rondom het kampvuur gezeten, hebben we allerlei liedjes gezongen en gezellig gekletst. Ook heb ik deze avond van Junanye djembé leren spelen. Ik vond het gaaf om te doen, maar sommige ritmes zijn best lastig om goed te spelen. Zeker als je meerdere snelheden in een ritme speelt. Ik vond het een zeer geslaagde dag.

Vrijdag 28 november 2014. Wat een rot nacht heb ik gehad. Het was best koud, de wind waaide door onze schuur heen en overal hoorde je geritsel. Echt relaxed heb ik dus niet in mijn bedje gelegen. Ik was ook enorm vroeg wakker omdat er hanen kraaiden en een paard galopperend langs de schuur aan het rennen was. Ja deze dieren liepen los rond op het terrein van Wild Spirit (Nature's Valley). Gelukkig hadden we vandaag een rustig dagje op het programma staan en konden we volgens Junanye lekker chillen op het strand van Plettenberg Bay. Daar ben ik dan ook lekker in slaap gevallen hahaa... Dit was een heel mooi strand waar vandaag een festival werd georganiseerd. De studenten van Zuid-Afrika kwamen hier deze middag en avond samen om hun vakantie in te luiden. Op het strand werd dan ook volop muziek gedraaid. Wat ik het hoogtepunt van deze dag vond was dat we in de zee een paar dolfijnen zagen zwemmen. Ze sprongen verschillende keren uit de zee. Wat leuk om al die dieren in het wild te zien leven. Na een lekker relax dagje hebben we 's avonds gezellig met z'n alle bij het kampvuur gezeten. Daar hadden we een lekkere braai als avondeten. Veel mensen waren moe en gingen vroeg naar bed toe, maar ik wilde de djembé sessie van de hippies zien. Vol bewondering heb ik staan te kijken. Wat ik zo knap vind is dat ze elkaar zo goed aanvoelen. Als iemand een ander ritme gaat spelen paste iedereen zich hier meteen op aan. Ik vond dat zo mooi om te horen. De mensen gingen helemaal op in hun muziek en gaven elkaar ook de ruimte om hun eigen ideeën te spelen. Voor het slapengaan viel mij de sterrenhemel op. Echt prachtig!! Het is een sterrenhemel waar je u tegen kunt zeggen, omdat het echt een zee aan sterren is. Wij in Nederland kunnen dit helaas niet zien omdat het bij ons veel te licht is, maar omdat ik helemaal in de rimboe zat en er geen licht was kon ik hier nu wel van genieten. Echt speciaal en een mooi gezicht.

Zaterdag 29 november 2014. Het was 4.45 uur, ik ben samen met Kimberley opgestaan om de zonsopkomst te kijken vanuit het platform. Alles was nog muisstil. Soms hoorde je een dier ritselen of een geluid maken, maar daar bleef het dan ook echt bij. Geweldig om te zien, maar vervolgens toch wel weer lekker mijn bedje in gekropen. Na ons ontbijt zijn we om 9.00 uur gaan wandelen naar de waterval. Het was een mooie tocht van ongeveer 45 minuten heen en 45 minuten terug. De paden waren ongeveer 30 cm breed, op sommige plekken liepen we langs een ravijn en zaten we echt in de wildernis. Junanye vertelde ons dat als we bomen wilde vastpakken ter ondersteuning dat we dit eerst moesten inspecteren, want er konden slangen en spinnen opzitten. Echt waarom zitten er allemaal van die vieze beesten. Helaas hebben we weer geen apen gezien, maar ja wat verwacht je met 13 meiden waarvan driekwart erg luidruchtig de wandeling maakt. De waterval was wel mooi om te zien en heel apart om te zien dat de waterval helemaal in de bush-bush ligt. Zeker de moeite waard om deze wandeling gedaan te hebben. Om 11.30uur zijn we terug gereden richting Port Elizabeth. In de auto kwam het onderwerp hekserij ter spraken. Binnen de Xhosa cultuur waar wij stage lopen speelt hekserij een grote rol in de samenleving. Het probleem wat er speelt is dat de wet van Zuid-Afrika voorschrijft dat alle mensen recht hebben in hun eigen geloof en rituelen en daarom hekserij wordt toegelaten. Junanye vertelde ons dat er verschillende drankjes gemaakt worden om mensen te 'genezen'. Zo gaf hij het voorbeeld dat er bij tienermeisjes die zwanger zijn een drankje wordt gegeven om het kindje weg te halen. Echter wordt het kind vergiftigd maar sterft het niet waardoor bijna alle kinderen die vervolgens geboren worden zwaar gehandicapt zijn. Ook zijn er rituelen waarbij er veel dieren worden gedood om mensen de dierlijke krachten te geven. Het is moeilijk om je in te leven in de mensen die dit allemaal geloven. Lusi onze andere chauffeur weet hier meer over te vertellen dus ik wil dit nog wat uitgebreider navragen want ik heb binnen de township Walmer verschillende dingen gezien wat met de hekserij te maken heeft. Ongeveer driekwart van de reis hadden we erop zitten toen we via de berm moesten oversteken naar de andere kant van de snelweg omdat er een ongeluk gebeurd was. En ja hoor wat gebeurd er, wij raken vast in de modder. Gelukkig waren er politiemannen en andere werknemers aanwezig bij het ongeluk, zodat ze ons konden helpen uit de modder te duwen. Zo gek als wij (dames) voorstellen om te duwen worden meteen alle mannen opgetrommeld dat zij het maar moeten doen. Het wordt namelijk niet geaccepteerd als vrouwen dit gaan doen, omdat het mannenwerk is. Ik heb er enorm om moeten lachen.
Ook op de terugweg kwamen we voorbij de zelfmoordbrug (van Stadens Bridge). Junanye was nu speciaal voor ons gestopt zodat wij er even konden kijken. We stonden nu onderaan bij de brug, maar jeetje wat is die hoog. Als je daar vanaf springt is de kans heel maar dan ook echt heel klein dat je het overleeft, want bijna zeker val je op rotsen. Junanye vertelde toen het verhaal wat er over deze brug vertelt wordt. Er zijn namelijk sektes actief die in het geheim rituelen bij deze brug uitvoeren. Hierdoor hangt er een grote negativiteit en kwade geesten rondom de brug. Deze sfeer, rituelen en de kwade geesten zorgen ervoor dat mensen die zelfmoord willen plegen geen twijfel ervaren bij het springen. Ze zijn op dat moment compleet gehersenspoeld. Tegenwoordig wordt er dan ook maandelijks bijeenkomsten gehouden vanuit de kerk bij de brug. Zodat er positiviteit op de plek komt waardoor er hopelijk minder mensen zelfmoord gaan plegen. Ik vind dat je heel duidelijk merkt dat binnen de Zuid-Afrikaanse cultuur heel veel bijgeloof aanwezig is en dat die vaak ook een grote rol spelen binnen hun levenswijze. Ik vond het erg indrukwekkend om deze plek te zien. Na 3 uur rijden ben ik weer thuis en was ik toch wel opgelucht dat ik weer in mijn kamertje kon slapen. (Gek dat het zo snel als een thuis voelt). 

Zondag 30 november 2014. Vandaag heb ik een lekker rustig dagje gepland staan. Ik heb vandaag een beetje uit kunnen slapen namelijk tot 9.00 uur. Het is hier al om 5.00 uur helemaal licht en in de ochtend is het al snel druk in huis aangezien ik met 20 mensen samenwoon. Deze ochtend heb ik samen met Joyce aan ons project gewerkt, want ja ook schoolwerk moet gebeuren. Om 13.00 uur zijn we naar een Afrikaanse markt geweest. Allerlei kraampjes stonden er met allerlei leuke sieraden, tassen, Zuid-Afrikaanse kunst en nog veel meer. Mensen proberen wel met verkooppraatjes je dingen aan te smeren, maar als je zegt dat je niet geïnteresseerd bent houden ze vrij snel op. Dit vind ik persoonlijk wel prettig. In de middag heb ik nog lekker aan het zwembad gelegen en genoten van het zonnetje om vervolgens 's avonds lekker met een groepje uit eten te gaan. Het was weer een geslaagd weekend en morgen gaan we weer met 200% aan de slag bij ons project, crèche Sinethemba.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Danielle:
    1 december 2014
    Wat een leuk verhaal weer om te lezen Lisan!!
    Haha ik moest er alleen wel even de tijd voor nemen ;)
    Gave ervaringen!!! Ik ben jaloers...
    XX Daan
  2. Ellen:
    2 december 2014
    Oh Lisan wat maak je toch bijzondere dingen mee. Lijkt me helemaal geweldig. Nog veel plezier en succes met het project. Groetjes Jorg Ellen en Meike
  3. Ellen:
    2 december 2014
    Oh Lisan wat maak je toch bijzondere dingen mee. Lijkt me helemaal geweldig. Nog veel plezier en succes met het project. Groetjes Jorg Ellen en Meike