Weer een mooi stukje Zuid-Afrika!

9 december 2014 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Afgelopen weekend was weer een leuk, afwisselend en avontuurlijk weekend met bijzondere momenten. Zuid-Afrika is een land wat zoveel te bieden heeft! Ik kom eigenlijk tijd te kort om alles te bewonderen.

Zaterdag 6 december 2014. Deze ochtend zijn we om 9.00 uur vertrokken richting Kragga Kamma Game Park. In de ochtend hebben we hier een safaritocht gemaakt. Ondanks dat ik twee weken geleden bij Addo Elephant Park ben geweest vond ik het weer geweldig. Dit park was iets kleiner vandaar dat we het in de ochtend konden doen, maar ook hier hebben we weer veel dieren kunnen zien. Zo heb ik meerdere giraffe gezien. Deze stonden echt op een meter langs onze auto en liepen over de weg heen waardoor we moesten stoppen. Ik vind het gave beesten om te zien. Ook hebben we iets verderop witte neushoorns mogen bewonderen. Deze lagen lekker lui op het gras te zonnen. Het viel mij op dat alle neushoorns geen hoorns meer hadden, deze hebben ze er afgehaald uit veiligheid. Helaas hebben we niet de volledige big five gezien. We missen alleen de luipaard, dus hopelijk krijg ik die kans nog. Vervolgens zijn we naar het gebied van de cheetah gereden, daar heb ik er twee zien liggen. Wat een mooie beesten zijn dat zeg! Ik ben blij met mijn camera want ook deze heb ik mooi op beeld kunnen krijgen. Vervolgens zijn we richting de uitgang gereden en wat een geluk, ik heb toch nog apen kunnen zien! Wat zijn die beesten toch funny. Ik kan daar echt uren naar kijken! We hadden onze ramen maar wat verder dicht gedaan, want de apen zaten echt om ons heen en op de auto. Het is verboden om de dieren te voeren en natuurlijk, wat doet Junanye.. Hij stapt uit de auto en legt stukjes wortel op de ruiterwisser en motorkap van de auto. En ja hoor binnen no time hadden wij apen op de auto zitten die ruzie maakte om het eten. Nog geen minuut later kwamen overal apen uit de bosjes gerend, want die hadden natuurlijk allang door dat er iets te halen was. Zelfs toen wij weer doorreden met de auto volgde ze ons nog een hele poos. Gelukkig heeft dit niemand gezien want anders hadden we een boete gehad. Een safaritocht is echt een sport. Je moet zo goed kijken om sommige dieren te vinden. Het blijft een gave ervaring.

’s Middags zijn we naar een camping gegaan aan zee. Daar hebben we aan de zee lekker een braai gehad. Wat is dat heerlijk, een man die voor je kookt terwijl wij als dames lekker in de zon liggen en zwemmen in de zee. Dat is pas leven haha!! Wat was het trouwens daar mooi. Heel apart en bijzonder landschap, want aan de kant van de camping was het groen en een berg met bossen. Dan kwam de zee met een uitmonding richting de bergen waar wij in konden zwemmen en aan de overkant waren duinen en leek het net alsof je in een woestijn stond. Zo’n zandoppervlakte was er. Ik heb nog nooit in zo’n klein stukje land zoveel verschillende gebieden gezien. Deze middag heb ik ook een poging sandboarden gedaan. Oh wat was dat gaaf! In het begin moet ik zeggen ook wel eng, want jeetje wat gaat dat hard. Sandboarden is zeg maar snowboarden alleen dan van de duinen af en gaat het een stukje sneller. Na wat oefenen en een paar keer op je kont vallen lukte het steeds beter. Ik ging dan ook op het einde regelrecht naar beneden op hoge snelheid. Jammer dat dit maar voor een middagje was, want ik vond het echt leuk. Zeker een aanrader voor mensen die ooit de kans krijgen om dit te doen! Aan het einde van de dag zat ik dan ook volledig onder het zand: van mijn haar, oren, neus, onderbroek tot een kilo zand in mijn schoenen. Ik kan dan ook wel zeggen dat het een erg afwisselende dag was met hele leuke en bijzondere activiteiten.

Zondag 7 december 2014. Het is vandaag erg warm in Port-Elizabeth. Daarom ben ik lekker op tijd naar de markt gegaan om onder andere mijn cadeautje te halen voor het ruilspel die wij morgen met de hele club gaan doen. Wat een gezellige markt is het toch, je kunt langs de zee lopen en overal zitten mensen met  hun eigen gemaakte spulletjes. Ik moet zeggen het afdingen gaat me steeds gemakkelijker af en voor zowel de mensen van de markt als voor mij is het voortaan een hele sport. Er wordt dan ook echt een spelletje van gemaakt. Ik ben er voortaan ook achter gekomen dat de mensen op de markt ongeveer het dubbele vragen van waarde. Daarom waarderen ze het ook enorm als je afdingt. ’s Middags heb ik lekker in mijn bikini bij het zwembad gelegen. Helaas valt bij mij het bruin worden nog wel mee. Andere meiden zijn wel al lekker bruin, maar ik.. helaas. Het gaat zoals gewoonlijk weer lekker rustig aan. Of ja ik moet erg opletten dat ik niet verbrand, want Junanye lacht me iedere keer uit als ik weer wat rood ben aan gekleurd.

Voor de zondagavond hadden wij als groep iets speciaals geregeld. We hadden namelijk aan Lusi gevraagd of het mogelijk is om een dienst van zijn kerk bij te wonen. Lusi heeft ons daarom uitgenodigd om vanavond naar ‘zijn’ kerk te gaan. Hij was ook echt helemaal trots dat wij met hem meegingen. Lusi kwam ons dan ook om 17.15 uur ophalen. Hij was redelijk op tijd zodat hij zeker wist dat wij bij elkaar konden zitten. Jeetje wat was dat een mooie dienst zeg. Je kunt dit totaal niet vergelijken met de kerk van Nederland. In Zuid-Afrika is de kerk nog echt enorm populair, zo’n 80% van de bevolking is christelijk. In de kerk zagen we dan ook echt alle leeftijden bij elkaar, van jong tot oud. De pastoor stond samen met zijn vrouw bij de ingang alle mensen te verwelkomen. Ook hier vielen wij natuurlijk enorm op, want in de kerk zaten alleen maar donkere mensen. Om 18.00 uur begon de dienst. Ik kreeg een beetje het gevoel alsof ik bij een concert zat haha.. Er stond namelijk een band die de dienst opende met een nummer. De kerk is zo modern ingericht, want er hangen ook overal beeldschermen waar de teksten van de liedjes en stukken van de bijbel op komen te staan. Vervolgens sprak de vrouw van de pastoor de mensen toe en moesten we elkaar verwelkomen. Allerlei mensen kwamen naar ons toe en gaven ons een hand. Wat een warm welkom is dat zeg, Lusi vertelde dat dit iedere keer gedaan wordt. Vervolgens vroeg de vrouw of er mensen in de kerk aanwezig waren die er voor het eerst waren. Tja wij als groep meiden staken heel voorzichtig onze handen op. Het maakte me een beetje zenuwachtig dat wel honderden mensen onze kant op keken en ons een applaus gaven die denk ik wel 3 minuten duurde. Het was erg onwennig, maar het voelde aan de andere kant ook wel als een warm bad. In Nederland wordt hier helemaal niet bij stilgestaan en zien we de mensen in principe niet eens staan, als ze nieuw in de kerk zijn. Na dit bijzondere moment werd er door de pastoor een gebed gedaan. Dit werd allemaal in het Engels gedaan dus we konden het goed volgen. Hij vertelde een stukje uit de bijbel over dat mensen altijd bezig zijn met wat voor soort kleding ze dragen, wat voor eten ze willen enz. Maar hij stelde de vraag waarom we daar zo mee bezig zijn? Het gaat niet om wat we hebben, maar om wie je van binnen bent. Iedereen is uniek en heeft zijn eigen kwaliteiten en het heeft helemaal niets te maken met hoe iemand eruit ziet of welke spullen diegene heeft. Hij verwoordde het enorm mooi! Wat mij opviel is dat er enorm veel zang en dans in de kerk aanwezig is. Ook hier beginnen mensen uit het niets te zingen, roepen ze door de kerk ineens halleluja of tijdens de muziek van de band dansen ze allemaal door de kerk heen. Ook hebben we gezien dat er drie mensen gedoopt werden. Het is hier gebruikelijk dat mensen op oudere leeftijd zich dopen. Ze zijn hier van mening dat een baby nog geen besef heeft wat het geloof betekent. Mensen op oudere leeftijd kiezen bewust voor het geloof en willen deze levensstijl vanuit hun hart volgen. Dat is de reden waarom mensen hier op oudere leeftijd zich laten dopen. Op het podium stond dan ook letterlijk een bad waar de mensen zich met hun hele lijf in werden gedompeld. Ook deze mensen kregen een groot applaus. De dienst van vandaag stond in het teken van de kinderen en zij hadden een optreden voor in de kerk voorbereidt. We hebben een optreden van ongeveer 45 minuten gekregen waarin de kinderen het verhaal van jezus uitbeelden met tussendoor zang en dans. Wat een schattige kindjes waren dat. Er moesten ook verschillende kinderen solo zingen en je merkte bij de kleinste dat ze het spannend vonden. Een meisje van ongeveer 12 jaar oud zong ook een solo. Zij moest enorm huilen op het podium. Ik kreeg het idee dat dit niet kwam vanuit de spanningen, maar dat ze juist echt begreep waarover ze zong. Lusi vertelde ons dat je kon zien aan haar houding dat het huilen was vanuit haar hart en dat God haar raakt. Ze heeft van God deze taak gekregen, omdat ze een talent van God heeft gekregen. Wat ik echt bijzonder en mooi vond was dat alle mensen in de kerk haar opvingen door als achtergrond mee te zingen. De mensen voelen zich oprecht betrokken bij de mensen en gaven door zachtjes mee te zingen steun aan haar om haar lied te zingen. Dit was echt een kippenvel moment en kreeg tranen in mijn ogen omdat de sfeer onder de mensen zo warm is. Op het laatst stonden ook alle kinderen op het podium en zongen ze samen met de mensen in een kerk nog het lied Gloria. Na het optreden van de kinderen sprak de pastoor nogmaals. Hij vertelde dat wanneer mensen zich overgeven aan God dat alle zondes verdwijnen. Zo vroeg hij of er mensen in de kerk aanwezig waren die in de gevangenis hadden gezeten. Toen ik rondkeek zag ik dat er verschillende mensen hun handen opstaken. Vervolgens vroeg de pastoor of er iemand was die zichzelf wilde overgeven aan God. Een jongen kwam naar voren gelopen en kreeg weer een groot applaus. Op het podium sprak de pastoor hem toe en werd hij van zijn zondes bevrijdt. Dit was zijn eerste stap naar het betere leven en als hij goed voor de medemens gaat zorgen zal God dat ook voor hem doen. Ik vind het mooi om te zien dat mensen doormiddel van het geloof zoveel kracht kunnen halen om door te leven, want in de townships is het leven echt niet gemakkelijk. Als afsluiting van de dienst werden er nog wat nummers door de band gezongen en konen we via de schermen meezingen en dansen. Er zat ook een liedje bij in het Afrikaans, wat ik enorm grappig vond. Het lijkt namelijk erg op de Nederlandse taal, alleen echt heel krom geschreven. Uiteindelijk heeft de dienst zo’n 2uur en 15minuten geduurd, maar dat heb ik totaal niet gemerkt. Ik en de andere meiden hebben ons geen minuut verveeld omdat het echt op een leuke manier wordt gedaan. Mensen zien het niet alleen als kerk, maar ook als een gezellig moment samen zijn.

Ik kan dus wel weer zeggen dat het een bijzondere, gezellige en avontuurlijk weekend was en dat ik weer een mooi stukje Zuid-Afrika heb gezien en ervaren!!!

Foto’s