Indrukwekkend en avontuurlijk weekend

Hoi hoi,
Vrijdag 21 november bizar maar waar mijn weekend begint vandaag. We hebben een dagje vrij gekregen omdat we in de avond een township tour hebben. Dit vind ik niet heel erg want ik kan deze tijd goed gebruiken om voor school te werken. Zelfs dat is in deze omstandigheden niet erg. Lekker met een koud glas drinken, in het zonnetje werken haha..

Om 17.00 uur begon onze township tour. We hebben de auto geparkeerd bij het politiebureau want daar was de auto veilig. Heel apart dat we de auto daar moeten parkeren maar wel gewoon mogen wandelen door Walmer township. Normaal gesproken zeggen ze dat het voor blanken niet veilig is om door een township te lopen (zeker niet in de avond), maar samen met meneer Prof, Theo en Junanye was het geen probleem. Hun kennen de meeste mensen en hebben een grote invloed op deze gemeenschap. Natuurlijk vielen wij als blanke mensen enorm op en hadden we al snel bekijks. Als er al blanken komen zijn dit de mensen die helpen op projecten, maar lopend is dit heel zeldzaam. Onze wandeling die 2 uur duurde startte bij de hoofdstraat. Dit was een verharde weg waar een soort centrum was gemaakt. Zo zat er een vrouw met allerlei soorten fruit en groenten aan de straat en stonden er twee containers waar mensen naar de supermarkt of kapper kunnen gaan. Tijdens onze wandeling zijn we verschillende groepjes mensen tegengekomen die aan het zingen waren. Ik vind het erg leuk dat dit allemaal gewoon kan en dat die spontaniteit erg gewaardeerd wordt. Vervolgens zijn we dieper de township ingelopen en kwamen we dus echt bij de krotten (shags) uit. Het was een spinnenweb aan elektriciteitskabels. Dit komt doordat de mensen zichzelf voorzien van stroom, omdat ze dit eigenlijk niet tot hun beschikking hebben. Ze stelen stroom van het vliegveld, want ja Walmer ligt daar pal naast. Hoe dicht die mensen op het vliegveld wonen in onbeschrijfelijk. In Nederland mogen we überhaupt niet zo dichtbij het vliegveld komen en hier in Zuid-Afrika wordt er niet eens naar omgekeken. Naar mijn idee een beetje onverantwoord, want je kunt zo naar de landingsbaan lopen. Overal ligt ook glas en afval. Kinderen rennen en spelen hier gewoon tussen. De dieren die er rondlopen worden geslacht om te eten en de resten van de beesten liggen ook overal verspreidt. Zo zagen we een paar honden nog wat weg 'snoepen' van een schedel van een geit. Ik krijg er weer rillingen van als ik daaraan terugdenk. Maar goed ondanks dat de omgeving erg vies is zijn de mensen heel hartelijk. Ze zijn verbaasd dat er blanken wandelen door hun omgeving, maar reageren er erg positief op. Zo werden we door veel mensen aangesproken, kregen we knuffels en wilde mensen met ons op de foto. Het voelde soms alsof we beroemdheden waren, want de mensen wilde continu onze aandacht. Aan de andere kant ook heel apart want het kan zomaar zijn dat sommige mensen voor het eerst in hun leven blanken zagen. Vandaar dat wij voor hun net zo een attractie waren als hun voor ons. Ook mochten we bij mensen binnen in hun krotje kijken. Gemiddeld wonen ze met 10 personen in een krotje. Het verbaasde me nog hoe mooi ze het proberen aan te kleden binnenin. Het zijn natuurlijk oude spullen en sommige spullen hebben ze zelf gemaakt, maar ondanks de armoede proberen ze er echt een gezellig plekje van te maken. Een hele bijzondere ervaring dus. Na de wandeling van 2uur zijn we naar een lokale kroeg gegaan. Bij binnenkomst was het nog niet erg druk, er stond muziek op de achtergrond aan en mensen zaten in groepjes aan tafels. Toen we wat drinken wilde bestellen kwamen we erachter dat er alleen maar bier en sterke drank te krijgen is. Ik stond hier van te kijken, want alcoholverslaving is een van de grootste problematieken in deze township. Door alleen maar alcohol aan te bieden stimuleer je dit alleen maar toch? Een man uit de kroeg bestelde voor ons een fles typische Zuid-Afrikaanse likeur. Junanye en meneer Prof zeiden dat het erg lekker is, dus daarom hebben we met de groep allemaal een shotje gedaan. Zomaar iets van een vreemde accepteren doe ik normaal niet, maar ik vertrouwde erop dat meneer Prof, Junanye en Theo goed op zouden letten. Het was inderdaad een lekker zoet, maar zeer sterk shotje. Nadat we in het kroegje waren geweest zijn we naar het huis van meneer Prof gelopen, want zijn vrouw zou voor ons koken. Zo lief! Bij aankomst werden we verrast met een Zuid-Afrikaanse dansgroep die ons een optreden gaf. Erg gaaf om te zien! En ja hoor na 15 minuten werd ik uit onze groep getrokken om mee te dansen. Jeetje wat is dat moeilijk, maar oh wat was dat gaaf haha!! De mensen waren allemaal zo enthousiast en moedigde me allemaal aan. Volgens mij vonden ze het erg stoer dat ik het maar gewoon deed. De sfeer, de mensen en de omgeving alles was gewoon compleet deze avond. Toen werden we uitgenodigd door meneer Prof en zijn vrouw om binnen te komen eten. Het zag er erg mooi uit en meneer Prof had echt zijn best gedaan. Hij had verschillende tafeltjes verzamelend en helemaal mooi opgedekt. We aten deze avond een gerecht met allerlei producten uit de Township zelf. Als eerst kregen we een meelpapje (smaakte verrassend goed), boontjes, worteltjes en beef. Het smaakte heerlijk. We begrepen van meneer Prof dat hij een hoeveelheid vlees had gehaald, waar ze normaal een hele maand van eten. Dus ondanks dat we vol zaten hebben we maar uit fatsoen alles opgegeten, want eten weggooien doen ze niet en eten laten staan in onbeleefd. Als toetje kregen we ijs met chocoladesaus. Dit had hij ook speciaal voor ons gehaald. Echt die mensen zijn zo vriendelijk en zo blij met onze hulp, je voelt je bijna ongemakkelijk met alles wat we van ze krijgen. Daarom gaan we komende week een bedankje voor meneer Prof en zijn familie halen. Na het eten hebben we nog gezellig zitten kletsen bij meneer Prof thuis. Daar kwam het onderwerp hiv/aids ter spraken. We merkte al snel dat er een taboe heerst onder de mensen, maar gingen toch het gesprek aan. Zo is er een ritueel dat jongens mee de bosjes in moeten om man te worden. Daar worden ze vervolgens besneden. Deze besnijdenis zorgt ervoor dat je als man gezien wordt, een stem krijgt binnen de gemeenschap en dat ze volgens hun geen aids kunnen krijgen. Theo kwam met het voorbeeld van dat de vagina van een vrouw te vergelijken is met een appel en de penis met een mes. De appel wordt door een mes beschadigd maar niet andersom. Een man kan dus volgens Theo (en de rest) geen hiv/aids krijgen, maar de vrouw wel. Daarom zijn vrouwen in deze gemeenschap ook kwetsbaarder. Ik wist niet wat ik hoorde.. Hoe kunnen mensen echt denken dat je door een besnijdenis geen aids kan krijgen. Wat we ook probeerden uit te leggen hij geloofde ons niet. We hebben zijn verhaal maar gerespecteerd, want dit krijg je helaas toch niet zomaar veranderd omdat het bij hun cultuur hoort. Het is dan ook niet gek dat 50% van de mensen in Walmer hiv/aids hebben en dat de mensen hier zelden ouder worden dan 58 jaar. Mensen gaan hier gewoon dood en waarom hoeven ze niet te weten. Echt heel bizar allemaal. Na het etentje bij meneer Prof zijn we nog heel even terug gegaan naar de kroeg. Daar was het ondertussen enorm druk. Het leek wel alsof er nooit een blanke naar deze kroeg gaat want jeetje zelfs de volwassene stormden op ons af. Iedereen wilde weer met ons op de foto en onze huid aanraken. De meeste mannen waren ondertussen al erg dronken dus erg prettig was het niet. Ik zag een paar vrouwen tussen alle mannen staan en die heb ik opgezocht. Zij hebben mij wat danspasjes geleerd. Een dame zij tegen mij dat ze kon zien dat ik van dansen hield haha. Tja dat klopt helemaal. Na 20 minuten werden we door meneer Prof, Theo en Junanye weggehaald, want ze merkte dat het niet zo'n succes was omdat de mannen te dronken waren. Je kunt dus wel zeggen dat het weer een hele bijzondere, heftige en indrukwekkende dag was geweest. Ik heb de township weer op een hele andere manier leren kennen.

Zaterdag 22 november 2014. Deze ochtend heb ik meegedaan aan een Afrikaanse dansworkshop. Een van de studenten uit ons vrijwilligershuis heeft een dansproject opgezet. Ze heeft ervoor gezorgd dat Flo, een vrouw uit de township een dansgroep heeft en les kan geven. Nu had ze een workshop georganiseerd. Helaas liep het iets anders dan gepland. Net op het moment dat een zanger zou zingen viel het stroom in heel Port Elizabeth uit. Niets deed het meer, geen beveiligingssystemen, kassa's, stoplichten alles zat zonder stroom. Hierdoor moest er geïmproviseerd worden. Natuurlijk hadden ze djembés bij zich en hebben we een Zuid-Afrikaanse dansworkshop op zelfgemaakte muziek gedaan. Wat voor mij net zo leuk was. We konden meedoen met wat dansjes en vervolgens hebben we een korte choreografie aangeleerd. Jeetje het blijft echt moeilijk. Ze dansen echt met hun hele lichaam en nemen vaak twee verschillende ritmes tegelijkertijd aan. Afrikaanse dans is erg conditioneel, zeker in de warme zon maar ik vond het een super gave ervaring. Het maakt me ook helemaal vrolijk en het dansen gaf me energie. 's Middags heb ik lekker een relax middagje gehouden. Fijn gezwommen in het zwembad en genoten van het zonnetje. In de avond ben ik met een paar meiden naar The Hungergames geweest in de bioscoop. Natuurlijk met de taxi want we mogen hier 's avonds niet over straat lopen. Ook al is het om de hoek en nog geen minuut lopen, de taxi is verplicht. Dit doen we dan ook maar netjes!

Zondag 23 november 2014. Vandaag is de dag dat ik mijn eerste safaritocht ga maken. Met alle studenten van pedagogiek gaan we naar het Addo Elephant Park. Dit is een van de grotere safariparken van Zuid-Afrika. Samen met Lusi en Martijn (onze baas van alle projecten). Wat was dit gaaf zeg! Na nog geen 10 minuten rijden kwamen we al een kudde olifanten tegen. Zij staken op nog geen 5 meter van ons vandaan de weg over. Hoe cool is dat !! Martijn woont nu 10 jaar in Zuid-Afrika en komt regelmatig zo met groepen vrijwilligers in dit park. Hij heeft in al die keren nog maar 1x een leeuw gezien. We hadden er zo op gehoopt en ja hoor wat zien wij twee leeuwen. Een vrouwtje en een mannetje. Hij lag echt enorm ver van ons vandaan (ongeveer 200m) en degene die dit gespot heeft is echt een kenner. Wel enorm gaaf om te zien. Dus wat een geluk hebben wij dat we net op deze dag een leeuw zien. Daarnaast hebben we nog heel veel andere dieren gezien zoals: zwijnen (Pumba), stokstaartjes (Timon), zebra's, gazelle, kudu's, buffels, schildpadden en enorm grote struisvogels. Oh dat was ook schrikken. Wij rijden op de weg en springt er ineens een kudu voor de auto langs. Lusi moest vol op de rem want alle dieren zijn natuurlijk beschermd. Tussendoor hadden we nog een heerlijke braai. Martijn en Lusi hadden eten meegenomen dus we hebben daar lekker een broodje worst gegeten. Wat is dit toch een mooi land en wat ben ik blij dat ik deze ervaring mag opdoen. Ik mag wel zeggen dat mijn eerste week zeer geslaagd is in Zuid-Afrika.